Türk kültürü, ekip çalışmasına daha yatkın olduğu halde, bu konuda dünyanın en “bireyci” toplumlarından bilgi aktarımı yapmak, büyük bir çelişkidir. Bilimsel araştırmalara göre, Türk kültürü bireycilik ve toplumculuk ölçeğinde, “toplumculuğa” daha yakındır. İnsan kaynakları alanında 21. yüzyılın ilk çeyreğine üç kavram damgasını vuracaktır: Bunlar, ekip çalışması, liderlik ve eğitimlerin ölçülmesidir. Türk kültüründe varolan sıkı aile bağları, uygun liderlikle birleştiği zaman, ekip çalışması için sınırsız bir güç oluşturur.

Bu makalede, “Attalar” diğer adlarıyla “Yaprak kesici karıncalar” , amazon ormanlarında yürüttükleri olağanüstü ekip çalışması, organizasyon anlatılmaktadır. Yaprak kesici karıncalarn dünyası, iş yaşamında ekip çalışmasının temelini oluşturan kavramlar ve o kavramların işlerlik kazanmasıyla ortaya çıkan mükemmeliği farklı bir açıdan sergilemektedir. Bireysel güçler, bireysel yetenekler ve çabalar bir amaç doğrultusunda uyum içinde birleştirildiğinde başarı için tükenmez bir güç elde edilebileceğini gösteriyor.

Ekip performansını değerlendirmek için kullanılacak olan kriterler, “ekibin organizasyon yapısı içindeki düzeyi”ne de bağlıdır. Problem çözme amacıyla geçici kurulmuş bir ekip için, geliştirilen çözümlerin etkinliği türünden sonuçların ölçülmesi önemlidir. Sürekli bir ekip ise, sonuç kadar süreçleri de değerlendirmelidir.

Toplam kalite yönetiminin başarıya ulaşmasında önemli olan “ekiplerin varlığı” değil, ekiplerin “birlikte etkin çalışabilme” becerileridir. Bazı uyumlu ekiplerde, grubun iklimini bozmamak için, birbirinin fikrine karşı çıkmama eğilimi ortaya çıkabiliyor. Yüksek performans, farkları kabullenerek bunlardan yararlanma felsefesini benimseyen ekiplerde görülebilir.