4 Comments

• Faruk Ecevit

  20 Temmuz 2022, 21:26

  54 yaşındayım ve oğlum ve eşim dahi olsa kimseye yük olmadan yaşamak düşüncesindeyim. Yaşım ilerlediğinde farklı düşünür müyüm bilmiyorum, ancak kafamda netleştirdiğim bir konu. Tüm dünyada yasalaşması umuduyla….
  İleri yaşlarda toplumdan aldığını topluma vermek, toplum için faydalı olmak konusu…hiç düşünmemiştim, bizim toplumumuz için çok ileri bir konu gibi geldi, emekli olanlar ben bugüne kadar verdim zaten şimdi alma zamanı diye düşünüyordur:).
  Bu konu bence çok güzel, ileri yaşlarda neler yapabilirim, yapmalıyım, düşüneceğim.
  Saygılarımla
  Faruk Ecevit

  REPLY
• Duayen

  21 Temmuz 2022, 09:16

  Mutluluk kavramının yaş ile anlamlı olduğuna inanmıyorum. Sonuçta bir şekilde bizlere (bizim bilmediğimiz) belirlenmiş süre sınırı olan yaşam da mutlu olmak bir takım kriterlere bağlıdır. Söyle ki doğdunuz ülkenin kalitesi, o ülkenin ananeleri, gelenekleri ve örf adetleri, ülke insanının bilinç düzeyi ve kalitesi, genel olarak ülke insanının eğitim seviyesi, çekirdek ailenizin kalitesi ve ekonomik düzeyi, beslenme ve barınma kalitesi vs. gibi kavramlar mutluluk için tohumları oluşturur. Mutluluk için formül kişiye göre değişir. Bir insan manevi zenginliği ile mutluluğa ulaşırken bir başka kişi ise maddiyatı ön planda tutabilir. İnsan genel olarak nankör ve doyumsuz yaratıldığından dolayı devamlı ister ki ister. Bir türlü doymak bilmeyen nefsi paylaşmadan ziyade kendinde toplanmasını isteyen arzu dürtüleri ile yola devam etmek ister. Mesela ben mutlu yaşama basit ve çevre darlığı ile ulaştım. Ne kadar az insan varsa çevrende o kadar az sorun var ilkesini yakaladım. Doğa ve denizi güzel olan küçük bir köye yerleştim. Ne trafik sorunu var ne de gürültü. Tabiiki internet olmazsa olmazımız. Çünkü o dar ve küçük çevrede doğal olarak eğitimli bir kişi olarak dünyada ve ülkemizdeki gelişmeleri takip etmek ihtiyacı hasıl oluyor. Doğadaki hayvanlara bir şekilde hizmet edilmesi gerekiyor. Şunu net gözlemlemiş bulunmaktayım ki yaşadığım yerde eğitim seviyesi ve ekonomik durumu kötü olmasına rağmen ne ülkedeki ne de dünyadaki gelişmeleri takip etmeyen yerli köylülere baktığımda inanın ki benden daha mutlu yaşadıklarına şahit oluyorum. Dünya hiç umurlarında değil. Bu arada bende genç yaşta İstanbul’u terk edenlerdenim. İyi ki de terk etmişim temiz hava temiz deniz doğa içinde bir yaşam az insan az trafik az sorunlar insan ömrünü az da olsa uzatıyor. Ancak şu bir gerçek ki İnsanoğlu doğayı ve denizi elinden geldiği kadar yıpratıyor ve kirletiyor. Yıpratılmış ve dengeleri bozulmuş bir dünyada nasıl mutlu yaşayabileceğini bile düşünmekten aciz nefes alıp duruyor. Bu dünyada doğal yaşam ve çeşitli hayvanlarla birlikte aynı şartlarda yaşamak zorundayız. Bu bir zincir ve bir şekilde de kırılmamalı.Ancak dünya geneline bakıldığında insanoğlunun bu kafa yapısı ile yaşamaya devam etme arzusu beni kaygılandırıyor. Bu kafa yapısı ile mutluluğu yakalamaları imkansız gözüküyor.

  REPLY
• Yetkin Gürsel

  21 Temmuz 2022, 23:01

  Sağlıklı yaşamım plduğunca uzun yaşam iyi tabii , gereğini ( haraketli yaşam, içki sigara yok ise , günde 1,5 yemek vb) yapabiliyor isen…

  REPLY
• Ahmet Abut

  21 Temmuz 2022, 23:12

  79 yasimi 23 aralikta bitirdim.
  Ozetle :
  Onemli olan yasam suresinin saglikli olma sarti ile mumkun oldugu kadar uzun surmesidir.
  Bunun icinde daima severek akilli beslenme, aile hayati, spor ve yuruyus
  yapma, yeni birseyler ogrenme, calisma,
  hobiler, sosyal hayat, ihtiyaclariniza yetecek kadar maddi imkan, alturuizm yani karsiliksiz yardim etme, inancli olma gerektigini saniyorum. Saydiklarimin tamami bir puzzel’in parcalari. Biri dahi eksik olsa denge bozulur.Bu arada
  zaman zaman buyuk zorluklarla karsilasma olacaktir. Mutluluk devamli olamaz. Acilar, olumler, hayatin bir parcasidir. Bunun icinde; ruhsal, fiziksel ve beyinsel olarak bu uclu denge icinde daima guclu olma zorunlulugumuz var.
  Ayrica uc yas var : Kronolojik, genetik ve
  piskolojik.

  REPLY