5 Comments

• Deniz Atıcı

  28 Şubat 2024, 19:48

  Amigdalanın sesini bastırmak kolay değil, insan kendisini dımdızlak ortada bırakacak bir şeylerle karşılaşacak diye sürekli bir endişe ve tedirginlik içinde yaşaması acımasız dünyaya adaptasyon sürecimizin bir parçası diye düşünüyorum. Modern dünyanın enstrümanları daha stabil ve öngörülebilir bir hayat imkanı sunabilir.. o yüzden komplo teorilerini rasyonel algı ve mantık sayesinde sınırlandırmak mümkün gözüküyor buradan da gerçekçiliğe ve kabule ulaşabiliriz diye düşünüyorum.

  REPLY
• GANİ PARALI

  29 Şubat 2024, 11:11

  Son yılların çok önemli sorunlarından "Neden mutsuz oluruz?" Bilgilendirme yazınız için çok teşekkür ederim Sn Hocam.
  Özellikle "Birçoklarının sandığının aksine sıkıntısız ve kolay bir hayat insanları mutsuz etmekle kalmaz aynı zamanda da işlevsiz bırakır" cümleniz bir çok durumu açıklamaktadır.
  Çok teşekkür ediyor, sağlıklı günler diliyorum.
  Gani PARALI
  İzmir

  REPLY
• Esma U.

  29 Şubat 2024, 17:37

  Çok anlamlı ve nokta atışı tespitlerinizle yine aydınlattınız. Aklınıza, kaleminize sağlık.

  REPLY
• Esma U.

  1 Mart 2024, 09:00

  Kısacık bir yazıda anlam arayışı olanlara kattıklarınızdan dolayı şükranlarımı sunuyorum. Aklınıza, kaleminize sağlık 🙂

  REPLY
• DeepHouse

  19 Nisan 2024, 20:26

  Merhaba, anonim kalmak istedim. Nedenini maruz görünüz. 31 yaşındayım. Tozpembe geçen bir hayatın içinde iken babamın işletmemizi batırması sonucu, ilk başlarda normal devam etsede eski yaşam konforunun verdiği özlem ve o zaman ki yapılan yaşam biçimine hep pişmanlıkla baktım. Ta ki bir müddet sonra bu durum hal yoldan çıkana kadar. Şuan bir işletmede çalışanım. Mutlmuyum bilmiyorum. Mutsuzmuyuzum onu da anlayamıyorum. 25 yaşında elde ettiğim başarı gezme iştahımı bile kesmişti. Yazınız artık o kadar evrensel ki, global dünyada bunun önüne geçmek pekte mümkün olmayacak.Elinize sağlık sevgileler. Sağlıcakla kalın..

  REPLY