Yaşayarak öğrenmenin esas alındığı simülasyonlar, olağanüstü eğitim yöntemleridir. Konu her ne olursa olsun, eğitiminde en yüksek tatmin duygusunun yaşandığı anlardan biri “Hah!” dediğimiz anlardır. Bu birdenbire ve kendiliğinden oluşan kavrama anları zihnimizde yeni öğrenilen bilgilerin yerleşerek kolayca hatırlanmasını sağlar. 

Simülasyona dayalı eğitimler karmaşık kararların alınmasında ve resmin bütününü görerek işleyişi derinlemesine kavratacak uygulamalarla gerçekleştirilmektedir. Fasilitatör eşliğinde yaşayarak öğrenme ilkesini benimseyen bu uygulamaların desteklediği simülasyon eğitimleri çalışanları gerçek değişime hazırlamaktadır. 

Simülasyon eğitimlerinin güçlü alanları 

İş simülasyonları, katılımcıları, işin bütün fonksiyonları ve değişkenleriyle karşı karşıya getiren, acımasız bir rekabet ortamında aldıkları stratejik kararların sonuçlarıyla yüzleştiren, doğruyu keşfetmeyi, öğrenilenleri hayata aktarmayı sağlayan eşsiz birer öğrenme çözümüdür. 40 yıl süren araştırmalar tecrübeye dayanarak hazırlanan simülasyonların yukarıda belirttiğimiz “Hah!” anlarının en çok yaratıldığı eğitim yöntemi olduğunu kanıtlamıştır. Kurum ihtiyaçlarına göre seçilen simülasyon eğitimleri, her düzeyde yönetici ve çalışanın, yaptıkları işin inceliklerini içten içe hissederek öğrenmesini sağlamaktadır. 

Simülasyon tasarımında çeşitli öğeler bir araya getirilir ve ortaya yepyeni bir durum çıkar ve bu durum öğrencileri nasıl bir yol izleyecekleri konusunda düşündürerek tecrübe kazanmalarını sağlar. Kazandıkları bu bilgiler, simülasyon eğitimleri sayesinde somut becerilere dönüşür. 

Simülasyonların güçlü alanlarını şöyle sıralamak yerinde olur; sistemleri basitleştirir, diğer insanların bakış açılarını ortaya çıkarır, yaşattığı tecrübeler sayesinde, yeni iş ortaklarınızla aranızda çok kısa zamanda güven ortamı oluşturur. Bütün bu becerilerin kazanılmasına, gelişimine yardımcı olur ve en önemlisi problemlerin içeriden dışarıya çözümüne ışık tutar. Gözlerin açıldığı bize “Hah!” dedirten anlar, simülasyonların sahip olduğu bu benzersiz güç alanları ile birleştiğinde, en soyut eğitim kavramların bile akılda kolayca yer etmesini sağlar. Simülasyon tasarımının önde gelen kurallarından birisi de katılımcılara sorumluluk vermektir. Simülasyondaki bütün roller katılımcıların kendileri olmalarına olanak verecek şekilde tasarlanır. Katılımcıların belli rolleri alarak birer uygulayıcı olmaları sağlandığında elde edilecek sonuçta paylarına düşeni yapmalarına olanak verilmiş olunur. Örneğin, katılımcıdan bir şirketin genel müdürü gibi davranmasını istemek yerine, o kişiye genel müdürün yetki ve sorumlulukları verilir.Simülasyon eğitimlerinde “rol-yapmak” dan daha çok, oyunların oynandığı eğitimler etkili olmaktadır. Geleneksel rol yapma senaryosunun zayıf tarafı, belirli senaryoların öğrenilmesini sağlaması ancak bu senaryoların dışında bir durumla karşılaşıldığında çelişkiye düşülmesi ve ne yapılması gerektiğinin bilinememesidir. “Oyun”lar ise tam tersi, kendiliğinden oluşuma, yaratıcılığa, yaparak öğrenme ve tecrübelerin paylaşılmasına ve belki de en önemlisi yanlış yapmanın sonuçlarını görmeye olanak sağlar. Bu nedenle oyunlar uzun yıllardır “ekip kurma” uygulamalarında kullanılmıştır. Günümüzde ise simülasyon uygulamaları birçok alanda uygulanmaktadır. Ünlü oyun tasarımcısı Sid Merier “oyunlar ilginç kararlar serisidir” der. Eğer önemli kararları onları ilginç yapacak bir ortam içerisine yerleştirirseniz, etkili aktif öğrenme ortamını hazırlamış olursunuz. Simülasyonların geneline bakıldığında, yapılan çalışmalar sırasında olayları yaşamak, bütünüyle tecrübe etmek, risklerini anlamak, sistemin içerdiği ayrıntılara sahip olmak, aktif öğrenmeye olanak sağlar. Simülasyonlarla diğer eğitimler kıyaslandığında asıl farkı yaratacak olan, simülasyonların katılımcılara bilginin yanında önemli kararları alma becerisi kazandırmasıdır.

Kaynak:

1. M. Laff, “Simülations”, T+D Simulations, June 2007.